‘Het zijn allemaal woorden uit Sranantongo (het Surinaams) die voorkomen in wat de Nederlanders aanmerken als hun ‘straattaal’. “Soms weten jongeren die deze woorden gebruiken, niet eens uit welke taal ze komen”, zegt Khalid Mourigh, Nederlandse straattaalexpert, telefonisch vanuit Amsterdam.’

Hier een interessant artikel uit de Surinaamse krant de Ware Tijd waar ik toevallig op kwam, over de invloed van het Sranantongo in Nederlandse straattaal, waarin de taalkundige Khalid Mourigh aan het woord komt. Ik heb zelf eerder een artikel van hem gelezen dat gaat over de uitspraak van sisklanken (sibilanten) door Marokkaans-Nederlandse jongeren in Gouda. (Stance-taking through sibilant palatalisation in Gouda Moroccan Dutch uit december 2017 in het tijdschrift Nederlandse taalkunde). Op zijn eigen website gaat hij daar ook op in, en over deze taalvariant, met de enigszins grappige naam ‘Moroccan Flavoured Dutch’ (ik moet hierbij in ieder geval altijd denken aan ‘die lijpe Mocro flavour’), zegt hij nog meer in een interview met Kennislink.